İnsanın sevinmekten, veya mutlu olmaktan korkmasının ne demek olduğunu bilir misiniz??

Mutlu olmayı seven ve pozitif olan insanların hayatında sanki her şey güllük gülistanlık görünür. Aslına bakarsanız, insanların etraftaki diğer insanlara bakış açısı hep böyledir. ‘Komşu’nun tavuğu komşuya kaz görünür’ veya ‘The grass on the other side is greener’ ı da böyle açıklayabiliriz O yüzden hepimizin biraz eksiği olan diğerimizin fazlalığı, onların fazlalığı bizim eksikliğimizdir. Yine de bir denge vardır…Birinde zenginlik vardır, ötekinde gönül zenginliği; birinde eş ve çocuk vardır, ötekinde özgürlük; birinde eğitim ve vizyon vardır ötekinde birikim ve kendi işi vesaire vesaire…

Peki genele baktığımızda tüm bu insanların sevinç ve mutlulukları nasıldır? Sevinci yaşamaları ve mutluluğa erişmeleri benzer mi yoksa farklı mıdır? Bu evre gerçekten nasıldır?Bunu düşündünüz mü hiç? Benim merak ettiğim şey bu işte!

Mesela zengin ve mutlu, tasasız bir insanın hayatını ele alalım. Dışardan öyle görünür ama öyle midir ki…(gerçi öyle olan kişiler de var, yok değil! :P) Neyse, o kısmı geçelim. Bir şeyi istiyor ve olacak diye ümit ediyor. Olduğunda mutlu olacak. O süreç içinde hep neşe dolu ve hep mutlu mu? Kolay yaşayan insanların neşe ve mutluluklara erişmesi de kolay mı oluyor? Yoksa daha mı zor? Yoksa mutlu değiller mi? Veya mutlu olamıyorlar mı?…

Mesela hayatta zorluklarla karşılaşan insanlar; mutluluğun kıymetini bilip daha mı derinden mutlu oluyorlar? Veya onların mutlu olacakları şey daha mı ender gerçekleşiyor? Veya onlar en sonunda tam mı mutlu oluyorlar, her şeye değdi mi diyorlar? Veya hiç bir zaman mı mutlu olamıyorlar, sevinemiyorlar ?…

Mesela hayatı iniş çıkışlarla dolu insanların mutlulukları da sevindikleri şeyler de mi inişli çıkışlı oluyor? Bir şeye sevinecekken acaba sevinçleri yarıda mı kalıyor ve o süreci mutlu ve huzurlu geçirecekken ‘bekleyiş’ ve ‘soru işaretleri’ içinde mi geçiyor?? Mutlu ve sevinçli iken ille bir aksaklık mı olması gerekiyor acaba bu insan grubuna grubunu hatırlatmak için? 😛 Yoksa her şeyin değerini bildikleri için ve mutlu olup mutlu etmeyi istedikleri için mutlu olacaklar da önceden o yola giderken zorluk mu çekmeleri gerekiyor?…

Merak ediyorum işte…

Çok da ilginç bence….

Düşüncelerle yönlendirebilirsin derler. Evet yönlendirebilirsin. Pozitif düşünce ekolündekiler, yaşam koçları, gurular, Quantum’cular vs. basit bir formüle indiriverirler. Murphy Kanunu da açıklayabilir durumu. Peki ya bazı diğer gerçekler? Mesela hasta iseniz? Elinizde olmayan dış faktörlerin size yol açmış olduğu bir şeyden mustaripseniz ve değiştirmek çok elinizde değilse? O zaman ne oluyor? O tür insanlara bunlardan bahsetmek haksızlık olmuyor mu? Şanslı ile şansız karşı karşıya gelmiş olmuyor mu?

Hiç düşündünüz mü?

Hiç kimsenin hevesi kursağında kalmasın. Sevinmekten, mutluluktan korkmasın bir şey olacak mı, elimden kayıp gidecek mi diye…Sevinç/ mutluluk dediğin şey, teknolojiler ve yapaylıklar dünyasında bizim için en değerli unsurlardan biri; sağlıkla birlikte. O yüzden çok da olsa az da olsa o sevinici en güzel şekilde ve doya doya yaşamamız hepimizin hakkı değil midir?

Neydi motto’muz?

Geç olsun güç olmasın! 😉