Kırgınlıklar yaşla birlikte biraz daha kalıcı oluyorlar galiba. Tecrübeler ve yaşanmışlıklar sanırım tolerans gücünü çok zayıflatıyor. Bir de daha önce birkaç kez kırılmışsanız, o son ‘maruz kaldığınız’ durum bardağı taşıran son damla olabiliyor….Maalesef…

Şu an hissettiğim tam da bu. Bu kadar geniş ve sabrının sonu hiç gelmez diye düşünülen bir insan olarak etrafıma söyleyeceklerim var: ben de insanım ve benim de sabrımın bir sonu var!!!

Ben bile o aşamaya gelebiliyorum, hiç istemesem de; ne kadar çok bu duruma düşmemek için çaba sarf etsem de, karşımdakiler durumu çok zorlayabiliyor 1 değil, 2 değil, 3 değil, e bir süre sonra bana da gelebilirler :p

Hayat zor. Gördüğüm kadarıyla da gittikçe zorlaşıyor. Insanlar birbirlerini sevecek ve destek olacakken, anlayış gösterecekken bencil davranıp karşısındakini unutuyor!!! Daha doğrusu; zaten benciller de karşısındakinin ihtiyaci olduğunda da ‘katkı yapmamayı’ tercih ediyorlar. Bir çeşit cezalandırılıyorsunuz yani. Ben de ise durum tam tersi; karşımdakini değil, kendimi unutabiliyorum yardıma koşayım, destek olayım derken!!! Ama ne yazik ki bu ‘taking for granted’e yol aciyor. Belki de birazcık benim hatam sürekli veren taraf olmak…Ve höşgören, affeden taraf olmak.. Insanlar bunun büyüsüne kapılıp abartabiliyorlar!

Galiba ben de biraz abarttim :p

Ama napiim, sürekli aynı problemle karşılaşıyorum, deli olacağım!!! Garip olan da sevdiklerimden buna maruz kalmam…ya da insanların sevdikleri yapınca daha çok acıtıyor ve üzülüyoruz.

Onlara bir mesajım var: Biraz da karşındakini düşün: ‘Ben ona ne verebilirim? Ona nasıl yardımcı olabilirim? Nasıl mutlu edebilirim? Veya en basit şekilde: ‘O da çok zorluklardan geçti, acaba söylemese de bir ihtiyacı var mıdır? Veya gelin en aza indirgeyeyim: ‘Onu bugün acaba nasıl gülümsetebilirim?’

Bu o kadar zor mu?

Kalbim kırık…bu sefer epeyce üzgünüm…ve umarım çok sürmez…

Zaman her şeye çare denir. Buna da çare olmasını dilerim çünķü böyle olan ‘ben‘ her zamanki ‘ben‘ değil.

Görüyorsunuz; zorla insanı değiştirmeye çalışıyorlar! :p Ve buna karşı gelmek, değişmemek için savaşmak her geçen gün zorlaşıyor…

Hepimize güzel ve neşeli günler dilerim…Gülümsememiz hiç eksilmesin